Op naar Iran!
Door: Pat en Heleen
Blijf op de hoogte en volg Patrick en Heleen
07 December 2008 | Turkije, Erzurum
Heel even zag het er aardig beroerd uit voor Pat en Heleen, maar na het nemen van een paar onvermijdelijke hobbels, zitten ze uiteindelijk toch in onze paspoortjes... de visa voor Iran!
Nadat het aanvragen van de visa via iranianvisa.com op een grote teleurstelling is uitgelopen, hebben we geprobeerd de broodnodige stempeltjes op een andere manier te bemachtigen. Aanpappen met de Iraanse consul was onderdeel van de strategie. Uiteindelijk leverde dat afgelopen donderdag een 'go' voor Patrick en een 'non go' voor Heleen op. Worst case scenario dus. Héél erg balen. Omdat het consulaat vrijdag gesloten was, togen we gisteren terug om een nieuw en verbeterd verhaal op te hangen bij de consul. Tot onze verbazing had hij echter al het een en ander in de week gelegd bij zijn vrienden in Teheran. Later in de middag konden we terugkomen. En wat bleek? Hij had die ochtend op persoonlijke titel een spoedverzoek voor Heleen ingediend! Diezelfde middag nog zaten de stickers, stempels en handtekeningen erin. Wat ziet de wereld er dan opeens anders uit... Waar we een dag van tevoren nog alternatieve reisplannen beraamden, kunnen we nu gewoon lekker met z'n tweetjes de grens over!
En wat wil het toeval? Op precies dezelfde dag kregen Chris en Kadri, onze 'Erzurum/reismaatjes' uit resp. Schotland en Estland, ook hun benodigde visa. Zomaar out of the blue! Mazzelen dus, kunnen we morgen samen naar het grensplaatsje Dogubayazit (bij benadering uit te spreken als Dog's Biscuit) rijden; wij in Zjoske, zij op de motor. Hooray! En dat nog nét voordat de 'echte' kou hier zijn intrede doet. Woensdagnacht wordt het namelijk min 20, BRRRRR.... Toch wel een voordeel dat we zo dicht bij de geboorteplaats van Sinterklaas vertoeven. Al onze wensen verhoord op zijn geboortedag! Het toppunt van een Sinterklaasviering in Turkije.
Morgen, de 8ste december is het hier overigens een grote feestdag. Zeg maar van dezelfde orde van grootte als bij ons Kerstmis: het offerfeest. En dat is te merken ook. Iedereen die het zich maar kan veroorloven heeft in de afgelopen paar dagen een geit, schaap of koe aangeschaft. De stad was ermee bezaaid. Het meest hilarische nog was hoe men de beestjes mee naar huis probeerde te krijgen. Te voet met een bosje stro voor hun neus, duwen, trekken, in de auto, op het dak van de auto gebonden en er is zelfs een koe gespot die naar z'n laatste overnachtingsplaats werd afgevoerd op de levensgrote truck met oplegger van ome Ahmet... Al met al een zeer komisch schouwspel. Minder komisch echter, voor de dieren althans, is dat morgen de kelen van de beestjes op traditionele manier worden doorgesneden! Een deel wordt daarna door de familie opgegeten, een deel geschonken aan de minder bedeelden en de vachten gaan naar liefdadigheidsinstanties die ze op hun beurt verkopen aan de kledingverwerkende industrie. Naar verluidt worden er morgen zo'n vier miljoen (!) diertjes gekeeld. Nogal een bloederig bende dus. Eens kijken of we er wat van meekrijgen op weg naar Dog's Biscuit.
Dinsdag steken we de Iraanse grens over zoals het er nu uitziet en zullen we ongeveer een maand niet meer per telefoon bereikbaar zijn; wel checken we regelmatig onze mailboxjes en de reacties op dit blogje.
Tot zover deze korte visum update. Tot in (of beter gezegd: na) Iran!
Veel liefs en voor iedereen alvast héle fijne feestdagen!!!
Pat en Heleen
Nadat het aanvragen van de visa via iranianvisa.com op een grote teleurstelling is uitgelopen, hebben we geprobeerd de broodnodige stempeltjes op een andere manier te bemachtigen. Aanpappen met de Iraanse consul was onderdeel van de strategie. Uiteindelijk leverde dat afgelopen donderdag een 'go' voor Patrick en een 'non go' voor Heleen op. Worst case scenario dus. Héél erg balen. Omdat het consulaat vrijdag gesloten was, togen we gisteren terug om een nieuw en verbeterd verhaal op te hangen bij de consul. Tot onze verbazing had hij echter al het een en ander in de week gelegd bij zijn vrienden in Teheran. Later in de middag konden we terugkomen. En wat bleek? Hij had die ochtend op persoonlijke titel een spoedverzoek voor Heleen ingediend! Diezelfde middag nog zaten de stickers, stempels en handtekeningen erin. Wat ziet de wereld er dan opeens anders uit... Waar we een dag van tevoren nog alternatieve reisplannen beraamden, kunnen we nu gewoon lekker met z'n tweetjes de grens over!
En wat wil het toeval? Op precies dezelfde dag kregen Chris en Kadri, onze 'Erzurum/reismaatjes' uit resp. Schotland en Estland, ook hun benodigde visa. Zomaar out of the blue! Mazzelen dus, kunnen we morgen samen naar het grensplaatsje Dogubayazit (bij benadering uit te spreken als Dog's Biscuit) rijden; wij in Zjoske, zij op de motor. Hooray! En dat nog nét voordat de 'echte' kou hier zijn intrede doet. Woensdagnacht wordt het namelijk min 20, BRRRRR.... Toch wel een voordeel dat we zo dicht bij de geboorteplaats van Sinterklaas vertoeven. Al onze wensen verhoord op zijn geboortedag! Het toppunt van een Sinterklaasviering in Turkije.
Morgen, de 8ste december is het hier overigens een grote feestdag. Zeg maar van dezelfde orde van grootte als bij ons Kerstmis: het offerfeest. En dat is te merken ook. Iedereen die het zich maar kan veroorloven heeft in de afgelopen paar dagen een geit, schaap of koe aangeschaft. De stad was ermee bezaaid. Het meest hilarische nog was hoe men de beestjes mee naar huis probeerde te krijgen. Te voet met een bosje stro voor hun neus, duwen, trekken, in de auto, op het dak van de auto gebonden en er is zelfs een koe gespot die naar z'n laatste overnachtingsplaats werd afgevoerd op de levensgrote truck met oplegger van ome Ahmet... Al met al een zeer komisch schouwspel. Minder komisch echter, voor de dieren althans, is dat morgen de kelen van de beestjes op traditionele manier worden doorgesneden! Een deel wordt daarna door de familie opgegeten, een deel geschonken aan de minder bedeelden en de vachten gaan naar liefdadigheidsinstanties die ze op hun beurt verkopen aan de kledingverwerkende industrie. Naar verluidt worden er morgen zo'n vier miljoen (!) diertjes gekeeld. Nogal een bloederig bende dus. Eens kijken of we er wat van meekrijgen op weg naar Dog's Biscuit.
Dinsdag steken we de Iraanse grens over zoals het er nu uitziet en zullen we ongeveer een maand niet meer per telefoon bereikbaar zijn; wel checken we regelmatig onze mailboxjes en de reacties op dit blogje.
Tot zover deze korte visum update. Tot in (of beter gezegd: na) Iran!
Veel liefs en voor iedereen alvast héle fijne feestdagen!!!
Pat en Heleen
-
07 December 2008 - 19:35
Kristie:
Lieve Heleen en Patrick,
Jeetje wat ben ik een nerd. Al meerdere malen krijg ik mailtjes van patrickclerkx...ik dacht dat is een virus. Totdat ik vandaag ineens mijn mail ging checken en eens zag staan op weg naar iran..ik denk hee, ineens viel het kwartje..Het is van Heleen en Patrick. Dus heb net even alle verhalen gelezen en ben weer helemaal bij! Denk nog regelmatig aan jullie en onze foto heleen hangt nog steeds bij beekveld!! Maar leuk om te lezen wat jullie allemaal meemaken! geweldig! Ik krijg zelf helemaal kriebels om ook weg te gaan! Geniet en ja ik hou jullie vanaf nu echt in de gaten!
Lieve groeten vanuit Den Bosch! x -
07 December 2008 - 20:16
Rianne:
Hej Heleentje & Patrick,
Wat ontzettend leuk om van jullie nieuws op de hoogte te blijven. Erg leuk om te lezen, maar ook zeker om te weten waar jullie zijn veilig en wel. Veel plezier en genietmomenten in Iran!
Lieve groet, Rianne -
07 December 2008 - 21:56
Jules:
Hoi Pat en Heleen,
Hartstikke leuk om door jullie op de hoogte gehouden worden.
Ben stiekem hartstikke jaloers, maar zeg ik natuurlijk niet hardop!!
Heel veel plezier en fun toegewenst vanaf jullie oude woonadres in downtown Eindhoven.
-
08 December 2008 - 09:09
Corinne:
Hee Heleen en Patrick!
Veel plezier morgen met de oversteek (eindelijk) Ben er benieuwd hoe jullie het daar gaan hebben.
Tot het volgende bericht maar weer!
Groetjes Sven en Corinne -
08 December 2008 - 09:53
Bart:
Proficiat met deze overwinning op de ambtenarij. Hoop dat er geen champagne is geknoeid tijdens het feestje op de foto want een paspport dat naar alcohol ruikt geeft natuurlijk weer heel andere problemen in Iran.
groeten en geniet er van,
Bart -
08 December 2008 - 10:28
Charles:
Gelukkig is het gelukt, heel veel plezier en kijk goed uit. Ook prettige feestdagen als dat voor daar tenminste ook geldt.Groeten, Charles -
08 December 2008 - 12:45
Mars:
Super fijn dat jullie verder kunnen!!! Op naar een nieuw avontuur. Geniet ervan, Lfs Mars -
08 December 2008 - 13:57
Gebbeke:
Hé Lieverds,
Wat een verhaal! Dan snap ik dat je de champagne ontkurkt voor een paar stempels. de weg is nu vrij dus reiden maar! Heel veel geluk op jullie verdere tocht. En geniet van Iran. Ons Sinterklaas was wat dichter bij huis, Ameland! Wel erg gezellig.
Knuffel van ons: Gebbeke Klaas en Finn -
08 December 2008 - 14:05
Robert:
Hoera!! -
08 December 2008 - 14:47
Ineke De Blaaij:
Hey reizigers,
Wat goed dat uiteindelijk de beide visa binnen zijn. Een hele goede tijd gewenst in Iran met veel bijzondere ervaringen en dus ook een bijzondere Kerst.
Liefs, Ineke -
08 December 2008 - 20:42
Lisette:
In Abadan is het 23 graden. Even doorkachelen, dus.
Veel plezier.
Groetjes Jan Johannes en Lisette -
09 December 2008 - 21:20
Rob En Tineke:
Lieve Heleen en Patrick.
Gefeliciteerd, wat een opluchting. Geniet van de verdere tocht! We leven met jullie mee!Gelukkig was er'n beetje sinterklaas gevoel voor jou Heleen. We hebben je gemist zaterdagavond.
Succes, sterkte met de kou en veel liefs. -
10 December 2008 - 11:10
Suzan:
Gefeliciteerd! Als het goed is zitten jullie nu in Iran, ik ben echt heeeeel erg benieuwd naar alle verhalen. Terwijl hier alles een beetje voortkabbelt krijg ik door jullie verhalen steeds meer zin om zelf weg te gaan. Ik heb genoeg vakantie en Joske zonder 'z' is gelukkig net zo reislustig als die van jullie.
Geniet ervan!
groet, Suzan -
10 December 2008 - 11:10
Suzan:
Gefeliciteerd! Als het goed is zitten jullie nu in Iran, ik ben echt heeeeel erg benieuwd naar alle verhalen. Terwijl hier alles een beetje voortkabbelt krijg ik door jullie verhalen steeds meer zin om zelf weg te gaan. Ik heb genoeg vakantie en Joske zonder 'z' is gelukkig net zo reislustig als die van jullie.
Geniet ervan!
groet, Suzan -
10 December 2008 - 20:48
Patti:
Geweldig om jullie reisverhalen te lezen, ik geniet helemaal mee! -
12 December 2008 - 00:55
Bert-Jan:
Fijn dat jullie nu door kunnen. Ik zou het in mijn broek doen! *kuch* ik ben dan ook beïnvloed door de westerse media. ;-) Tot over een maandje, ik ben benieuwd.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
